Οι γνώμες διχάζονται...Κάποιοι βλέπουν ένα ρομπότ να παίζει,άλλοι ένα ταλέντο...
Παρακαλώ πείτε μου τη γνώμη σας πάνω στο θέμα αυτό.Τι προτιμάτε;Ένα 5 ετών παιδί να δημιουργεί μέσα από τη φαντασία του ή να παίζει απίστευτο πιάνο;
Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
Τρίχρονοι Ντράμερ;Εντυπωσιακό!
Είναι εκπληκτικό πως τα παιδιά αναπτύσσουν δυνατότητες που οι μεγάλοι ούτε καν φαντάζονται...κάποτε ήταν και οι ίδιοι σε αυτή την ηλικία και μπορούσαν να αφομοιώνουν εξίσου καλά τη μουσική χωρίς να έχουν αναπτύξει πλήρως τη γλωσσική επικοινωνία!Έχοντας λοιπόν την ανάγκη να παίξουν και να δημιουργήσουν, όταν τους δίδεται η ευκαιρία,το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο. Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας...Κάντε τους ένα πολύτιμο δώρο που όταν μεγαλώσουν θα σας ευχαριστούν γιαυτό...Δώστε τους την ευκαιρία να γνωρίσουν τη μουσική...Ποτέ δεν είναι αργά αλλά και ποτέ δεν είναι νωρίς...
Δείτε τα βίντεο...όσοι έχετε παιδιά θα αντριχιάσετε και όσοι δεν έχετε και αγαπάτε τη μουσική θα εκπλαγείτε!!!
και το εκπληκτικό...Ενός έτους!!!!!είναι εντυπωσιακό το πως χειρίζεται τα χέρια του με πλήρη επίγνωση του τί να κάνει τις μπακέτες...ακόμα και αν πούμε ότι είναι μια κλασική περίπτωση μίμησης. Κάποιος εύλογα θα πεί ότι είναι επικύνδυνο. Στο συγκεκριμένο βίντεο ναι γιατί οι μπακέτες είναι οι κλασικές...Υπάρχουν όμως πολλά είδη... κάποια από αυτά έχουν μπροστά μαξιλαράκια ή ένα ειδικό μαλακό υλικό που εξασφαλίζει την αποφυγή ατυχήματος.
Δείτε τα βίντεο...όσοι έχετε παιδιά θα αντριχιάσετε και όσοι δεν έχετε και αγαπάτε τη μουσική θα εκπλαγείτε!!!
και το εκπληκτικό...Ενός έτους!!!!!είναι εντυπωσιακό το πως χειρίζεται τα χέρια του με πλήρη επίγνωση του τί να κάνει τις μπακέτες...ακόμα και αν πούμε ότι είναι μια κλασική περίπτωση μίμησης. Κάποιος εύλογα θα πεί ότι είναι επικύνδυνο. Στο συγκεκριμένο βίντεο ναι γιατί οι μπακέτες είναι οι κλασικές...Υπάρχουν όμως πολλά είδη... κάποια από αυτά έχουν μπροστά μαξιλαράκια ή ένα ειδικό μαλακό υλικό που εξασφαλίζει την αποφυγή ατυχήματος.
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Μουσική Τεχνολογία.-Μέρος 1ο Εισαγωγή
Ως πτυχιούχος μουσικής τεχνολογίας σήμερα θα σας μιλήσω λίγο για τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή στη μουσική δημιουργία.
Η μουσική, διαφοροποιείται από τις άλλες τέχνες διότι πάντα ακολουθεί την εξέλιξη της τεχνολογίας σε όποιες εποχές και αν κοιτάξουμε.
Για παράδειγμα το πιάνο, ή αλλιώς κλειδοκύμβαλο, κατηγορήθηκε στη "γέννησή" του το 19ο αιώνα σαν επικίνδυνα νεωτεριστικό και αιτία ήταν η κορυφαία για την εποχή μηχανική τεχνολογία του. Λίγα χρόνια αργότερα το αγαπημένο σε πολλούς πιάνο έγινε ένα παραδεκτό φυσικό όργανο με "μαγικό" ήχο που αγγίζει τις ψυχές μας.
Η αναλογική ηλεκτρονική μουσική στη δεκαετία του 1950 βοήθησε στη δημιουργία του ροκ εν ρολ και του πλήθους από παρακλάδια της τα οποία με τη σειρά τους κατηγορήθηκαν ότι απομακρύνουν τη μουσική από το φυσικό της ήχο. Υπάρχει όμως φυσικός ήχος;
Ο Γεώργιος Μαντούκ Αποστολάκης προλογίζοντας το βιβλίο του Δημήτριου Αδάμ με τίτλο "Προγραμματίζοντας σε midi" λέει:
"Κατά τη ταπεινή μου γνώμη κάθε όργανο ενσωματώνει την τεχνολογία του τόπου και της εποχής του,απλά στα μεταγενέστερα στάδια της ζωής του φτάνει να θεωρείται φυσικό και δεδομένο από τις επόμενες γενιές που δεν αναρωτιούνται αν θα έπρεπε να υπάρχει ή ότι η προέλευσή του έχει κάτι το ύποπτο με σκοπό τη καταστροφή της μουσικής(ναι, έχουν ακουστεί και τέτοια σχόλια κατά καιρούς)!
Με εξαίρεση την ανθρώπινη φωνή- το μόνο στ' αλήθεια φυσικό όργανο(αλλά επιτρέψτε μου να κάνω ένα προσωπικό σχόλιο πάνω σε αυτό: γιατί να μην θεωρήσουμε και τον ανθρώπινο οργανισμό , μηχανικά και τεχνολογικά εξελίξιμη βιολογική μορφή);-
όλοι οι υπόλοιποι ήχοι σε όποια μουσική και αν χρησιμοποιούνται παράγονται από τον άνθρωπο με τη χρήση τεχνολογίας και με υλικά που βρίσκονται στη φύση, από το καλάμι που θα χρησιμοποιηθεί στη κατασκευή ενός αυλού μέχρι το πυρίτιο που θα δώσει τα τσιπάκια για ένα συνθεσάιζερ.Θεωρώ ευτύχημα ότι στη μουσική μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ήχους και όργανα από τόσες διαφορετικές εποχές, τόπους και τεχνολογικά στάδια, με μόνο όριο την ίδια μας τη φαντασία".
Είχα την τύχη να έχω ένα σπουδαίο δάσκαλο κατά την φοίτησή μου στο τμήμα της Μουσικής Τεχνολογίας.Και αυτός ήταν ο Δημήτριος Αδάμ.Ένας άνθρωπος που μας μετέδωσε την ελευθερία και τις δυνατότητες που μπορούμε να έχουμε χρησιμοποιώντας τα μυριάδες εργαλεία της midi γλώσσας και μέσα από αυτή μας βοήθησε να βρούμε τη "προσωπική μας ταυτότητα" έκφρασης.
Όταν αποδέχτηκα και εγώ τη χρησιμότητα του υπολογιστή στη μουσική δημιουργία, ξεκίνησα ένα μεγάλο ταξίδι που ακόμα συνεχίζεται στους δρόμους της ατέρμονης πιά για μένα μελωδικής φαντασίας...(συνεχίζεται)
Η μουσική, διαφοροποιείται από τις άλλες τέχνες διότι πάντα ακολουθεί την εξέλιξη της τεχνολογίας σε όποιες εποχές και αν κοιτάξουμε.
Για παράδειγμα το πιάνο, ή αλλιώς κλειδοκύμβαλο, κατηγορήθηκε στη "γέννησή" του το 19ο αιώνα σαν επικίνδυνα νεωτεριστικό και αιτία ήταν η κορυφαία για την εποχή μηχανική τεχνολογία του. Λίγα χρόνια αργότερα το αγαπημένο σε πολλούς πιάνο έγινε ένα παραδεκτό φυσικό όργανο με "μαγικό" ήχο που αγγίζει τις ψυχές μας.
Η αναλογική ηλεκτρονική μουσική στη δεκαετία του 1950 βοήθησε στη δημιουργία του ροκ εν ρολ και του πλήθους από παρακλάδια της τα οποία με τη σειρά τους κατηγορήθηκαν ότι απομακρύνουν τη μουσική από το φυσικό της ήχο. Υπάρχει όμως φυσικός ήχος;
Ο Γεώργιος Μαντούκ Αποστολάκης προλογίζοντας το βιβλίο του Δημήτριου Αδάμ με τίτλο "Προγραμματίζοντας σε midi" λέει:
"Κατά τη ταπεινή μου γνώμη κάθε όργανο ενσωματώνει την τεχνολογία του τόπου και της εποχής του,απλά στα μεταγενέστερα στάδια της ζωής του φτάνει να θεωρείται φυσικό και δεδομένο από τις επόμενες γενιές που δεν αναρωτιούνται αν θα έπρεπε να υπάρχει ή ότι η προέλευσή του έχει κάτι το ύποπτο με σκοπό τη καταστροφή της μουσικής(ναι, έχουν ακουστεί και τέτοια σχόλια κατά καιρούς)!
Με εξαίρεση την ανθρώπινη φωνή- το μόνο στ' αλήθεια φυσικό όργανο(αλλά επιτρέψτε μου να κάνω ένα προσωπικό σχόλιο πάνω σε αυτό: γιατί να μην θεωρήσουμε και τον ανθρώπινο οργανισμό , μηχανικά και τεχνολογικά εξελίξιμη βιολογική μορφή);-
όλοι οι υπόλοιποι ήχοι σε όποια μουσική και αν χρησιμοποιούνται παράγονται από τον άνθρωπο με τη χρήση τεχνολογίας και με υλικά που βρίσκονται στη φύση, από το καλάμι που θα χρησιμοποιηθεί στη κατασκευή ενός αυλού μέχρι το πυρίτιο που θα δώσει τα τσιπάκια για ένα συνθεσάιζερ.Θεωρώ ευτύχημα ότι στη μουσική μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ήχους και όργανα από τόσες διαφορετικές εποχές, τόπους και τεχνολογικά στάδια, με μόνο όριο την ίδια μας τη φαντασία".
Είχα την τύχη να έχω ένα σπουδαίο δάσκαλο κατά την φοίτησή μου στο τμήμα της Μουσικής Τεχνολογίας.Και αυτός ήταν ο Δημήτριος Αδάμ.Ένας άνθρωπος που μας μετέδωσε την ελευθερία και τις δυνατότητες που μπορούμε να έχουμε χρησιμοποιώντας τα μυριάδες εργαλεία της midi γλώσσας και μέσα από αυτή μας βοήθησε να βρούμε τη "προσωπική μας ταυτότητα" έκφρασης.
Όταν αποδέχτηκα και εγώ τη χρησιμότητα του υπολογιστή στη μουσική δημιουργία, ξεκίνησα ένα μεγάλο ταξίδι που ακόμα συνεχίζεται στους δρόμους της ατέρμονης πιά για μένα μελωδικής φαντασίας...(συνεχίζεται)
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
Η μουσική ως φάρμακο
Οι μαθηματικοί λόγοι οι οποίοι διέπουν τα βασικά (πυθαγόρεια) μουσικά διαστήματα, που προέρχονται από την αρμονική διαίρεση του μονοχόρδου (1:2 - διάστημα ογδόης, 2:3 - διάστημα πέμπτης, 3:4 - διάστημα τετάρτης), διέπουν και τις σωματομετρικές αναλογίες του ανθρώπινου σώματος, αλλά και άλλων φυσικών κατασκευών όπως π.χ. ο κοχλίας, τα φύλλα των δένδρων, τα φτερά της πεταλούδας. Στην εικόνα, Δορυφόρος του Πολύκλειτου (5ος αι.).
από τον
ΘΑΝΑΣΗ ΔΡΙΤΣΑΗ θεραπευτική δράση της μουσικής έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική παράδοση αλλά και σε παραδόσεις άλλων μεγάλων λαών της ευρύτερης Ανατολής. Πρώτοι οι Πυθαγόρειοι εξέτασαν τη σχέση μουσικών ήχων και αριθμών και διαπίστωσαν ότι οι αριθμοί που διέπουν την αρμονία ενός διατεταγμένου υλικού κόσμου παίζουν τον ίδιο ρόλο και στην τέχνη της μουσικής.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι ίδιοι μαθηματικοί λόγοι που διέπουν τα βασικά (πυθαγόρεια) μουσικά διαστήματα, που προέρχονται από την αρμονική διαίρεση του μονοχόρδου (1:2 - διάστημα ογδόης, 2:3 - διάστημα πέμπτης, 3:4 - διάστημα τετάρτης), διέπουν και τις σωματομετρικές αναλογίες του ανθρώπινου σώματος αλλά και άλλων φυσικών κατασκευών όπως π.χ. ο κοχλίας, τα φύλλα των δένδρων, τα φτερά της πεταλούδας και πλείστες άλλες φυσικές δομές. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι η σχολή των Πυθαγορείων χρησιμοποιούσε μουσικούς ήχους για θεραπεία ασθενών με βάση την άποψη ότι η αρμονία της μουσικής μπορεί να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ψυχοσωματική ισορροπία του ασθενούς. Η ιδιότητα της μουσικής να θεραπεύει τονίζεται επίσης από τον Πλάτωνα σε πολλά έργα του (Τίμαιος, Πολιτεία, Νόμοι), μάλιστα ο Πλάτων θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ο πρώτος επίσημος «συνταγογράφος» μουσικής στην αρχαιότητα, αφού προτείνει ως κατεξοχήν θεραπευτικό μουσικό τρόπο τον δώρειο τρόπο (αρχαία μουσική κλίμακα που οι μουσικολόγοι σήμερα πιστεύουν ότι αντιστοιχεί περίπου στον πρώτο ήχο της βυζαντινής μουσικής).
Στο εργαστήρι Μουσικών Οργάνων του Νίκου Μπρα, εκτός από τον ίδιο διακρίνονται να παίζουν σε αντίγραφα οργάνων της αρχαιότητας ο Θ. Δρίτσας, ο Γ. Χατζής και ο Ι. Χατζής (φωτ.: Γ. Ασημακόπουλος).
Στο εργαστήρι Μουσικών Οργάνων του Νίκου Μπρα, εκτός από τον ίδιο διακρίνονται να παίζουν σε αντίγραφα οργάνων της αρχαιότητας ο Θ. Δρίτσας, ο Γ. Χατζής και ο Ι. Χατζής (φωτ.: Γ. Ασημακόπουλος).
Μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα οι επιστήμονες δεν είχαν παρατηρήσει και μελετήσει συστηματικά τις επιδράσεις της μουσικής σε παραμέτρους της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος. Oμως στις αρχές της δεκαετίας του '50, στις ΗΠΑ, δημιουργήθηκε μια σύνθετη επιστημονική ομάδα (Αμερικανική Εταιρεία Μουσικοθεραπείας), η οποία αποτέλεσε τον πρώτο επίσημο πυρήνα κλινικής εφαρμογής και έρευνας της μουσικοθεραπείας. Πρέπει εδώ να αναφέρει κανείς ότι η δημιουργία της εταιρείας αυτής βασίσθηκε σε μία απλή κλινική παρατήρηση που έδειχνε ότι, σε νοσοκομεία των ΗΠΑ στα οποία νοσηλεύονταν τραυματίες βετεράνοι του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ανάρρωση ασθενών ήταν ταχύτερη σε θαλάμους που υπήρχε «ζωντανή μουσική» σε σχέση με θαλάμους χωρίς μουσική. Η μουσικοθεραπεία, είτε με τη μορφή της ενεργούς μουσικοθεραπείας είτε με την απλούστερη μορφή της ακρόασης μουσικής (δηλ. μουσικής φάρμακο1), απαιτεί ειδική και μακροχρόνια εκπαίδευση. Οι κυριότερες διαφορές μεταξύ των δύο αυτών θεραπευτικών παρεμβάσεων είναι ότι στην περίπτωση της μουσικής - φάρμακο χρησιμοποιείται προεπιλεγμένη μουσική ως έτοιμο ακρόαμα, δεν απαιτείται παρουσία εξειδικευμένου μουσικοθεραπευτή και δεν χρησιμοποιείται μουσικός αυτοσχεδιασμός με φωνή η όργανα μουσικοθεραπείας όπως αυτά χρησιμοποιούνται στην ενεργό μουσικοθεραπεία.
Την τελευταία δεκαετία με την πρόοδο της μαγνητικής τομογραφίας και την εμφάνιση της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET) έχει γίνει δυνατή η εξονυχιστική μελέτη των επιδράσεων της μουσικής στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής έχουν κινητοποιήσει αισθητά πολλούς κλινικούς γιατρούς σε διάφορες ειδικότητες, πού χρησιμοποιούν τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο.
Στόχοι και εφαρμογές της μουσικοθεραπείας στην ιατρική είναι γενικά: η αντιμετώπιση του πόνου, η αντιμετώπιση του ψυχοσωματικού στρες, η βοήθεια της μητέρας στον τοκετό, η χρήση στις μονάδες πρόωρων βρεφών, η βοήθεια στη μετεγχειρητική ανάρρωση, η ανακουφιστική θεραπεία καρκινοπαθών, οι εφαρμογές σε μονάδες εντατικής θεραπείας καρδιοπαθών, οι εφαρμογές στη νόσο aλτσχάιμερ, η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η βελτίωση της επικοινωνίας ψυχιατρικών ασθενών και πλείστες άλλες εφαρμογές. Οπωσδήποτε, γενικό στόχο της μουσικοθεραπείας αποτελεί η αύξηση της αισιόδοξης στάσης και της θετικής σκέψης στα προβλήματα της ζωής, στοιχεία που συμβάλλουν στην ενίσχυση του ανοσοβιολογικού συστήματος.Εγκέφαλος και μουσική
Εικόνα τομογραφίας ποζιτρονίου (ΡΕΤ scan) εγκεφάλου κατά τη διάρκεια μουσικής ακρόασης α) ευχάριστων (σύμφωνων) συνηχήσεων (αριστερά) και β) δυσάρεστων (διάφωνων) συνηχήσεων (δεξιά). Εμφανής είναι η διαφορά στην ενεργοποίηση εγκεφαλικών κέντρων.
Από την 16η εβδομάδα της κύησης το έμβρυο μπορεί να αντιδρά σε εξωγενείς ήχους. Η ακοή είναι η πρώτη αίσθηση πού αναπτύσσεται και η τελευταία που εξαφανίζεται στη διάρκεια της ζωής μας. Τα έμβρυα αντιλαμβάνονται με επάρκεια την αναπνοή της μητέρας, τις κινήσεις και τη φωνή της όταν μιλάει ή τραγουδάει. Επίσης οι παλμικοί ήχοι της ροής του αίματος στην ομφαλική αρτηρία μπορούν να γίνονται αντιληπτοί από το έμβρυο κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής και για ηχητικές συχνότητες μικρότερες των 500 χερτς τα επίπεδα έντασης του ήχου κυμαίνονται μεταξύ 70-80 ντεσιμπέλ. To έμβρυο ακούει τον ρυθμικό ήχο της καρδιάς της μητέρας περίπου 26 εκατομμύρια φορές. Η αντίληψη του ρυθμού αυτού ασκεί ένα είδος προστασίας στον άνθρωπο και συνδέεται με την ασφάλεια που παρέχει το μητρικό περιβάλλον. Είναι δε πολύ μεγάλης σημασίας για τη ζωή και την ανάπτυξή μας.
Μια σημαντική διαδικασία εκμάθησης ήχων λαμβάνει χώρα μέσα στη μήτρα και η μεταβίβαση ήχων και ρυθμών από τη μητέρα στο έμβρυο δίνει απαραίτητες πληροφορίες για την ανάπτυξη του εγκεφαλικού ιστού του εμβρύου. Σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες της ομάδας του ψυχολόγου Ριγκέτι, το νεογνό μπορεί να διακρίνει ενδομήτριους ήχους της δικής του μητέρας σε σχέση με ήχους άλλης μητέρας και επίσης να αντιδρά στις μεταβολές του καρδιακού παλμού και των κινήσεων. Μία ανάλυση σε 212 ερευνητικές μελέτες που αφορούσαν δίδυμα άτομα έδειξε ότι οι κοινές ακουστικές εμπειρίες της ενδομήτριας ζωής εξηγούν κατά περίπου 20% την υψηλή συσχέτιση μεταξύ του δείκτη νοημοσύνης των διδύμων που μεγαλώνουν ξεχωριστά. Eτσι, φαίνεται ότι οι ακουστικές εμπειρίες του εμβρύου αποτελούν το κυριότερο ερέθισμα για την ανάπτυξη του εγκεφαλικού φλοιού.
Οι μελέτες του aμερικανού αναισθησιολόγου Φρεντ Σβαρτς στη μονάδα εντατικής παρακολούθησης νεογνών και πρόωρων βρεφών του νοσοκομείου Πιέντμοντ στην Ατλάντα των ΗΠΑ έδειξαν ότι νανουρίσματα με τη φωνή της μητέρας ή μουσικοί ήχοι που προσομοιάζουν με ήχους του εμβρυϊκού περιβάλλοντος βοηθούν στην ταχύτερη απόκτηση βάρους, την ταχύτερη ανάπτυξη της περιμέτρου της κεφαλής και τη γρηγορότερη έξοδο από τη μονάδα εντατικής θεραπείας πρόωρων νεογνών σε σχέση με νεογνά που δεν εκτίθενται σε αυτούς τους ήχους. Στο πλαίσιο της εργασίας του γιατρού Σβαρτς τοποθετούνται ειδικά μικρά ηχεία στις βρεφοκοιτίδες, τα οποία μεταδίδουν σε 24ωρη βάση μουσική ειδικά επιλεγμένη για το σκοπό αυτόν μέσω κεντρικού συστήματος αναμετάδοσης. Σημαντικές μελέτες έδειξαν ότι οι ήχοι που προαναφέρθηκαν αλλά και το νανούρισμα με τη φωνή της μητέρας μπορεί να μειώνει τους καρδιακούς παλμούς, να αυξάνει τον κορεσμό του αρτηριακού αίματος σε οξυγόνο και να βοηθάει στην ταχύτερη απόκτηση βάρους στα πρόωρα βρέφη.
Φαίνεται ότι η επίδραση της μουσικής, κυρίως μέσω του ρυθμού, αφορά ενστικτώδεις λειτουργίες που σχετίζονται με το οντολογικά αρχέγονο κομμάτι του ανθρώπινου εγκεφάλου. Νευροανατομικές παρατηρήσεις έδειξαν ότι οι κοχλιακοί πυρήνες, σημαντικός σταθμός στη διαδρομή του ακουστικού νεύρου στο επίπεδο γέφυρας-στελέχους του εγκεφάλου, γειτνιάζουν με σημαντικούς αυτόνομους πυρήνες που αποτελούν κέντρα ρύθμισης αναπνοής και κυκλοφορίας. Πιθανώς λοιπόν, με τον μηχανισμό φαινομένου συντονισμού δηλαδή παράλληλης διέγερσης γειτονικών νευρώνων, εξηγείται η αύξηση της συχνότητας της αναπνοής και του καρδιακού παλμού κατά την ακρόαση μιας γρήγορης μουσικής αγωγής και, αντίθετα, η ελάττωση της καρδιακής και της αναπνευστικής συχνότητας κατά την ακρόαση μιας αργής μουσικής αγωγής. Αυτή η πρωταρχική επίδραση της μουσικής μέσω του ρυθμού συμβαίνει χωρίς τον έλεγχο της συνείδησης και αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από φυλή και καταγωγή, είναι δηλαδή διαχρονικό και διαπολιτισμικό χαρακτηριστικό. Σε ένα δεύτερο επίπεδο η κατανόηση της διαδοχής των τόνων και της μουσικής αρχιτεκτονικής απαιτεί τη συμμετοχή υψηλής εξειδίκευσης ανώτερων κέντρων στο επίπεδο του εγκεφαλικού φλοιού, όπου εδώ η λειτουργία αυτή είναι συνειδητή (δηλαδή στο σημείο αυτό χρησιμοποιείται η «ακουστική παιδεία» που ο καθένας έχει αποκτήσει).
Με βάση την παραπάνω επιστημονική εξήγηση φαίνεται να ευσταθεί απόλυτα ο όρος «νιώσε τον ρυθμό» (γνωστό και αγγλιστί ως feel the beat), διότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να νιώσουν τον ρυθμό, αντίθετα δεν μοιάζει να υπάρχει ενιαία λογική στον όρο π.χ. νιώσε τη μελωδία, διότι λόγω διαφορετικής παιδείας η αντίληψη της μελωδικής-αρμονικής γραμμής διαφέρει από άτομο σε άτομο. Αποκαλυπτική έρευνα που έγινε στο τμήμα Γνωστικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ στο Μόντρεαλ του Καναδά, με τη βοήθεια τομογραφίας δέσμης ποζιτρονίου, έδειξε ότι γλωσσικά και μουσικά ερεθίσματα μπορεί να ακολουθούν διαφορετικές οδούς νευρωνικής αγωγής στον ανθρώπινο εγκέφαλο, έτσι ώστε έπειτα από σοβαρά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια πολλοί ασθενείς διατηρούν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται μουσικά κομμάτια και να τραγουδούν, ενώ έχουν χάσει την ικανότητα του λόγου: δηλαδή μπορεί να παρουσιασθεί αφασία αλλά όχι αμουσία. Επίσης, με τη βοήθεια της σύγχρονης απεικονιστικής τεχνολογίας έχουν αποκρυπτογραφηθεί εγκεφαλικές περιοχές που σχετίζονται με το αίσθημα ευχάριστο-δυσάρεστο κατά την ακρόαση μουσικής και οι σχέσεις τους με την ακρόαση σύμφωνων-διάφωνων μουσικών διαστημάτων.
Πηγή: ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ - kathimerini.gr
Η μουσική κάνει τα παιδιά ευφυέστερα
Δημοσιευμένο στο edra.gr
Η μουσική κάνει τα παιδιά ευφυέστερα
Ερευνητική εργασία που έγινε από Καναδούς είναι η πρώτη που επισημαίνει τη διαφοροποίηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών που αποκτούν από πολύ μικρή ηλικία μουσική παιδεία.
Επηρεάζει θετικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους
Η μουσική φαίνεται πως επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των μικρών παιδιών. Οι πρώτες ενδείξεις που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος των παιδιών που κάνουν μαθήματα μουσικής αντιδρά με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι ο εγκέφαλος παιδιών που δεν λαμβάνουν καμία μουσική παιδεία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που είχαν εξοικειωθεί με τη μέθοδο εκμάθησης μουσικής Suzuki ήταν σε θέση να αντιδρούν γρηγορότερα από άλλα παιδιά σε ηχητικά ερεθίσματα. Ταυτόχρονα παρουσίαζαν πιο ακονισμένη μνήμη.
Ταυτόχρονα όμως, η μουσική φαίνεται πως βελτιώνει και το μνημονικό. Τα παιδιά που από πολύ μικρή ηλικία εκπαιδεύονταν στη μουσική, ήταν σε θέση, σύμφωνα με την έρευνα, να επιδείξουν καλύτερες επιδόσεις σε διαγωνισμούς μνήμης σε σχέση με άλλα παιδιά που ούτε τις βασικές νότες δεν γνώριζαν.
Πώς έγινε η έρευνα.
Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε από Καναδούς επιστήμονες και δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στη δικτυακή σελίδα της επιθεώρησης Brain. Οι Καναδοί ειδικοί οδηγήθηκαν στα συμπεράσματά τους αυτά όταν κατέγραψαν τον τρόπο που ανταποκρινόταν στα μουσικά ερεθίσματα ο εγκέφαλος παιδιών που είχαν ηλικία μεταξύ 4 και 6 ετών. Οι επιστήμονες χώρισαν τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα παρακολουθούσε μουσικά μαθήματα της μεθόδου Suzuki, ενώ τα παιδιά της άλλης ομάδας δεν είχαν την παραμικρή ενασχόληση με τη μουσική πέραν των όσων διδάσκονταν στο σχολείο.
Εξελικτικές αλλαγές.
Σε διάστημα ενός χρόνου, οι επιστήμονες έλαβαν τέσσερα... δείγματα γραφής του εγκεφάλου των παιδιών και διαπίστωσαν ότι ήδη στους τέσσερις πρώτους μήνες ο εγκέφαλος των παιδιών που ανήκαν στην πρώτη ομάδα παρουσίαζε εξελικτικές αλλαγές ανταποκρινόμενος σε ηχητικά ερεθίσματα. Οι επιστήμονες που έκαναν την έρευνα, γνώριζαν ότι κάποιοι συνάδελφοί τους παλαιότερα είχαν αποδείξει πως παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, που από νωρίς έκαναν μαθήματα μουσικής, τα πήγαιναν πολύ καλύτερα στα τεστ νοημοσύνης από συνομήλικά τους παιδιά τα οποία σε μικρότερη ηλικία παρακολουθούσαν μαθήματα σε δραματική σχολή. Η συγκεκριμένη ερευνητική εργασία είναι η πρώτη που επισημαίνει τη διαφοροποίηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών που αποκτούν από πολύ μικρή ηλικία μουσική παιδεία.
Νοητικά πλεονεκτήματα.
Ο δρ Λόρελ Τρέινορ, που είναι καθηγητής Ψυχολογίας, Νευροεπιστημών και Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Mc Master στο Οντάριο, τονίζει ότι οι αλλαγές αυτές που παρατηρούνται ανάμεσα στα εξοικειωμένα και μη εξοικειωμένα παιδιά με τη μουσική, ίσως να οφείλονται στα νοητικά πλεονεκτήματα που, όπως είναι γνωστό, προσδίδει η ενασχόληση με τη μουσική».
Προάγει μνήμη - προσοχή.
Ο δρ Τρέινορ τονίζει πως τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η μουσική παιδεία έχει αξιοσημείωτη επίδραση στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ενεργοποιείται σε γενικές νοητικές λειτουργίες όπως είναι η μνήμη και η προσοχή. Από την πλευρά του ο δρ Τακάκο Φουτζιόκα, από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Rotman, ο οποίος μετείχε κι αυτός στην έρευνα, επισημαίνει πως «είναι ξεκάθαρο ότι η μουσική κάνει καλό στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των όσων διδάσκονται τα παιδιά στην προσχολική ηλικία».
Γιατί επελέγησαν μαθητές της μεθόδου Suzuki
ΟΙ ΚΑΝΑΔΟΙ επιστήμονες διάλεξαν να συμπεριλάβουν στην έρευνά τους παιδιά που είχαν αρχίσει να παρακολουθούν μαθήματα της μεθόδου Suzuki για διάφορους λόγους.
Πρώτον, το γεγονός αυτό θα τους διασφάλιζε ότι όλα τα παιδιά ακολουθούσαν την ίδια εκπαιδευτική διδασκαλία.
Δεύτερον, δεν είχαν επιλεγεί για να παρακολουθήσουν τη συγκεκριμένη μέθοδο επειδή διέθεταν κάποιο ιδιαίτερο μουσικό ταλέντο που τους ξεχώριζε από άλλα παιδιά, και
Τρίτον, επειδή είχαν παρόμοια συμπαράσταση από τις οικογένειές τους. Η ιαπωνική μέθοδος Suzuki είναι ένας τρόπος προσέγγισης της μουσικής ο οποίος επιτρέπει σε πολύ μικρά παιδιά να ακούνε και να αναπαράγουν ήχους προτού μάθουν να τους διαβάζουν.
Τι έδειξε το μαγνητοεγκεφαλογράφημα
Οι ειδικοί θεωρούν ότι η μουσική ενισχύει την ανάπτυξη των νοητικών ικανοτήτων στον παιδικό εγκέφαλο και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνεται στην αγωγή της προσχολικής ηλικίας
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ με επικεφαλής τον δρα Τρέινορ μελέτησαν 12 παιδιά. Τα μισά απ' αυτά είχαν ήδη αρχίσει να παρακολουθούν επιπλέον μουσικά μαθήματα της μεθόδου Suzuki - πέρα από τα προβλεπόμενα στο σχολικό τους πρόγραμμα -, ενώ τα άλλα έξι αρκούνταν σε ό,τι διδάσκονταν στην τάξη. Οι ειδικοί κατέγραψαν τη δραστηριότητα των εγκεφάλων των παιδιών χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται μαγνητοεγκεφαλογράφημα. Το έκαναν αυτό ενόσω τα παιδιά άκουγαν δύο είδη ήχων: τη μελωδία ενός βιολιού και έναν άλλο τραχύ ήχο από άλλο μουσικό όργανο.
Η τεχνική του μαγνητοεγκεφαλογραφήματος έδειξε πως ο εγκέφαλος όλων των παιδιών την ώρα που άκουγαν το βιολί επεδείκνυε μεγαλύτερη κινητικότητα. Αυτό σημαίνει κατά τους ειδικούς ότι ο εγκέφαλος κατέβαλε μεγαλύτερη προσπάθεια για να κατανοήσει ήχους που έχουν νόημα.
Επιπλέον, στη διάρκεια του ενός έτους που διήρκεσε η έρευνα, όλα τα παιδιά ανταποκρίνονταν πιο γρήγορα στους ήχους που αναπαρήγαγαν οι ερευνητές, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο μια πρόωρη εγκεφαλική ωρίμαση.
Όμως όταν οι επιστήμονες προσπάθησαν να καταγράψουν την ικανότητα παρακολούθησης και αντίληψης των ήχων από τα παιδιά, διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος των μαθητών που είχε ήδη εξοικειωθεί με τη μέθοδο Suzuki λειτουργούσε διαφορετικά από των άλλων παιδιών.
Τα συγκεκριμένα παιδιά δεν ήταν μόνο σε θέση να προσδιορίσουν τη διαφορά ανάμεσα στην αρμονία και τη μελωδία αλλά επεδείκνυαν και καλύτερες μνημονικές ικανότητες σε θέματα μη σχετιζόμενα άμεσα με τη μουσική, όπως η αριθμητική, η γραφή και η ανάγνωση.
Η μουσική κάνει τα παιδιά ευφυέστερα
Ερευνητική εργασία που έγινε από Καναδούς είναι η πρώτη που επισημαίνει τη διαφοροποίηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών που αποκτούν από πολύ μικρή ηλικία μουσική παιδεία.
Επηρεάζει θετικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους
Η μουσική φαίνεται πως επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των μικρών παιδιών. Οι πρώτες ενδείξεις που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος των παιδιών που κάνουν μαθήματα μουσικής αντιδρά με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι ο εγκέφαλος παιδιών που δεν λαμβάνουν καμία μουσική παιδεία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που είχαν εξοικειωθεί με τη μέθοδο εκμάθησης μουσικής Suzuki ήταν σε θέση να αντιδρούν γρηγορότερα από άλλα παιδιά σε ηχητικά ερεθίσματα. Ταυτόχρονα παρουσίαζαν πιο ακονισμένη μνήμη.
Ταυτόχρονα όμως, η μουσική φαίνεται πως βελτιώνει και το μνημονικό. Τα παιδιά που από πολύ μικρή ηλικία εκπαιδεύονταν στη μουσική, ήταν σε θέση, σύμφωνα με την έρευνα, να επιδείξουν καλύτερες επιδόσεις σε διαγωνισμούς μνήμης σε σχέση με άλλα παιδιά που ούτε τις βασικές νότες δεν γνώριζαν.
Πώς έγινε η έρευνα.
Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε από Καναδούς επιστήμονες και δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στη δικτυακή σελίδα της επιθεώρησης Brain. Οι Καναδοί ειδικοί οδηγήθηκαν στα συμπεράσματά τους αυτά όταν κατέγραψαν τον τρόπο που ανταποκρινόταν στα μουσικά ερεθίσματα ο εγκέφαλος παιδιών που είχαν ηλικία μεταξύ 4 και 6 ετών. Οι επιστήμονες χώρισαν τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα παρακολουθούσε μουσικά μαθήματα της μεθόδου Suzuki, ενώ τα παιδιά της άλλης ομάδας δεν είχαν την παραμικρή ενασχόληση με τη μουσική πέραν των όσων διδάσκονταν στο σχολείο.
Εξελικτικές αλλαγές.
Σε διάστημα ενός χρόνου, οι επιστήμονες έλαβαν τέσσερα... δείγματα γραφής του εγκεφάλου των παιδιών και διαπίστωσαν ότι ήδη στους τέσσερις πρώτους μήνες ο εγκέφαλος των παιδιών που ανήκαν στην πρώτη ομάδα παρουσίαζε εξελικτικές αλλαγές ανταποκρινόμενος σε ηχητικά ερεθίσματα. Οι επιστήμονες που έκαναν την έρευνα, γνώριζαν ότι κάποιοι συνάδελφοί τους παλαιότερα είχαν αποδείξει πως παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, που από νωρίς έκαναν μαθήματα μουσικής, τα πήγαιναν πολύ καλύτερα στα τεστ νοημοσύνης από συνομήλικά τους παιδιά τα οποία σε μικρότερη ηλικία παρακολουθούσαν μαθήματα σε δραματική σχολή. Η συγκεκριμένη ερευνητική εργασία είναι η πρώτη που επισημαίνει τη διαφοροποίηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών που αποκτούν από πολύ μικρή ηλικία μουσική παιδεία.
Νοητικά πλεονεκτήματα.
Ο δρ Λόρελ Τρέινορ, που είναι καθηγητής Ψυχολογίας, Νευροεπιστημών και Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Mc Master στο Οντάριο, τονίζει ότι οι αλλαγές αυτές που παρατηρούνται ανάμεσα στα εξοικειωμένα και μη εξοικειωμένα παιδιά με τη μουσική, ίσως να οφείλονται στα νοητικά πλεονεκτήματα που, όπως είναι γνωστό, προσδίδει η ενασχόληση με τη μουσική».
Προάγει μνήμη - προσοχή.
Ο δρ Τρέινορ τονίζει πως τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η μουσική παιδεία έχει αξιοσημείωτη επίδραση στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ενεργοποιείται σε γενικές νοητικές λειτουργίες όπως είναι η μνήμη και η προσοχή. Από την πλευρά του ο δρ Τακάκο Φουτζιόκα, από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Rotman, ο οποίος μετείχε κι αυτός στην έρευνα, επισημαίνει πως «είναι ξεκάθαρο ότι η μουσική κάνει καλό στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των όσων διδάσκονται τα παιδιά στην προσχολική ηλικία».
Γιατί επελέγησαν μαθητές της μεθόδου Suzuki
ΟΙ ΚΑΝΑΔΟΙ επιστήμονες διάλεξαν να συμπεριλάβουν στην έρευνά τους παιδιά που είχαν αρχίσει να παρακολουθούν μαθήματα της μεθόδου Suzuki για διάφορους λόγους.
Πρώτον, το γεγονός αυτό θα τους διασφάλιζε ότι όλα τα παιδιά ακολουθούσαν την ίδια εκπαιδευτική διδασκαλία.
Δεύτερον, δεν είχαν επιλεγεί για να παρακολουθήσουν τη συγκεκριμένη μέθοδο επειδή διέθεταν κάποιο ιδιαίτερο μουσικό ταλέντο που τους ξεχώριζε από άλλα παιδιά, και
Τρίτον, επειδή είχαν παρόμοια συμπαράσταση από τις οικογένειές τους. Η ιαπωνική μέθοδος Suzuki είναι ένας τρόπος προσέγγισης της μουσικής ο οποίος επιτρέπει σε πολύ μικρά παιδιά να ακούνε και να αναπαράγουν ήχους προτού μάθουν να τους διαβάζουν.
Τι έδειξε το μαγνητοεγκεφαλογράφημα
Οι ειδικοί θεωρούν ότι η μουσική ενισχύει την ανάπτυξη των νοητικών ικανοτήτων στον παιδικό εγκέφαλο και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνεται στην αγωγή της προσχολικής ηλικίας
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ με επικεφαλής τον δρα Τρέινορ μελέτησαν 12 παιδιά. Τα μισά απ' αυτά είχαν ήδη αρχίσει να παρακολουθούν επιπλέον μουσικά μαθήματα της μεθόδου Suzuki - πέρα από τα προβλεπόμενα στο σχολικό τους πρόγραμμα -, ενώ τα άλλα έξι αρκούνταν σε ό,τι διδάσκονταν στην τάξη. Οι ειδικοί κατέγραψαν τη δραστηριότητα των εγκεφάλων των παιδιών χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται μαγνητοεγκεφαλογράφημα. Το έκαναν αυτό ενόσω τα παιδιά άκουγαν δύο είδη ήχων: τη μελωδία ενός βιολιού και έναν άλλο τραχύ ήχο από άλλο μουσικό όργανο.
Η τεχνική του μαγνητοεγκεφαλογραφήματος έδειξε πως ο εγκέφαλος όλων των παιδιών την ώρα που άκουγαν το βιολί επεδείκνυε μεγαλύτερη κινητικότητα. Αυτό σημαίνει κατά τους ειδικούς ότι ο εγκέφαλος κατέβαλε μεγαλύτερη προσπάθεια για να κατανοήσει ήχους που έχουν νόημα.
Επιπλέον, στη διάρκεια του ενός έτους που διήρκεσε η έρευνα, όλα τα παιδιά ανταποκρίνονταν πιο γρήγορα στους ήχους που αναπαρήγαγαν οι ερευνητές, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο μια πρόωρη εγκεφαλική ωρίμαση.
Όμως όταν οι επιστήμονες προσπάθησαν να καταγράψουν την ικανότητα παρακολούθησης και αντίληψης των ήχων από τα παιδιά, διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος των μαθητών που είχε ήδη εξοικειωθεί με τη μέθοδο Suzuki λειτουργούσε διαφορετικά από των άλλων παιδιών.
Τα συγκεκριμένα παιδιά δεν ήταν μόνο σε θέση να προσδιορίσουν τη διαφορά ανάμεσα στην αρμονία και τη μελωδία αλλά επεδείκνυαν και καλύτερες μνημονικές ικανότητες σε θέματα μη σχετιζόμενα άμεσα με τη μουσική, όπως η αριθμητική, η γραφή και η ανάγνωση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)